Wij zijn aan het opruimen. Alles moet uit de kamer omdat de vloer geschuurd gaat worden en een nieuw behangetje op de muren. Het wordt natuurlijk weer erg mooi in "huize de Vries", maar er moet wel even wat verzet worden. Mijn quilten zal ook wel op een laag pitje komen te staan (stilletjes hoop ik dat dat mee valt natuurlijk). Als je gaat opruimen gooi je veel weg, maar je komt ook mooie dingen tegen. Allerhande "liefdes verklaringen" toen Wouter in groep 4 zat (hij is nu 26). Maar ook een heel leuk West-Fries gedichtje van Siem de Haan. Dit wil ik jullie niet onthouden. Het heet:
De Gortlaad
Opoe Dekker had een gortlaad,
in het achterend van 't huis,
as je binnenkwam den zag je 'm,
genevenover het fornuis.
An de bovenkant vier vakke,
- en dat was nag veuls te kort-,
voor de bône en de urte,
voor de roist en voor 't gort.
In de middend zatte laadjes,
deer werd altoid bar in wroet,
en benedenan twei deurtjes,
deer had opoe 't diggele goed.
Maar toe opoe Dekker dôod ging,
en de boel die werd verdêeld,
wou gien mens de gortla hewwe,
dat het had maar woinig skeeld,
of het ouwerwisse meubel,
dat was op de tuin beland,
en met alle ouwe rommel,
hêel mooi stikhakt, en verbrand.
Maar mun vader zoide: Hôrès
da's toch oigenlijk te bot,
den neem ik hem mee naar huis toe,
dat hij kwam boi ôos op slot.
Jare stond ie op de zolder,
weer gien mens er wat mee dee,
ieder voorjaar werd ie skônmaakt,
maar wat moste we d'r mee?
Toen kwam vader an Piet Swummer,
die in ouwe rommel doet,
wat geef je voor 'n ouwe gortlaad?
Piet zoi: een gêeltje as 't moet.
Lesten liep ik langs een winkel,
en deer stond voor duizend piek,
opoe Dekkers ouwe gortlaad,
met een bordje; "echt antiek".
Dialecten blijven leuk. Het is dan ook erg jammer dat dit stilltjes aan verdwijnt. Ik hoop dat jullie de strekking van het verhaal begrijpen en anders lees ik het wel via de mail.
Groetjes en een goede week,
Annet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten